Afscheid nemen begonnen

Eergisteren is Roel gearriveerd en zodoende kan ik voor het eerst in 4 weken weer Nederlands praten. Smorgens kwan de brei-huisvrouw het resultaat laten zien van een nacht lanf doorbreien. 2 handschoenen en een muts met vlag (zie foto)S'middags met Roel naar Thamel gegaan om hem een beetje te helpen bij het regelen van zijn trips naar Phokara en Tibet. Leuk maar vreem gevoel. Hij staat aan het begin van z,n reis terwijl deze er voor mij op zit. Het aftellen en afscheid nemen is een beetje begonnen. Vanmiddag, terwijl Roel met Jagat zijn trips aan het regelen was, heb ik cadeaus gekocht voor de familie en nog 2 skibroeken voor mezelf. Savonds was ik uitgenodigd bij de Nepalese familie die ik had ontmoet tijdens het raften. Kon geen bloemen vinden dus heb maar een blok Toblerone uit de supermarkt en 2 armbandjes meegenomen. Ontvangst en diner was hartverwarmend. Tijdens het raften heb ik ergens laten vallen dat ik de Dal Bath wel een beetje zat was en dus heeft Esther speciaal een Europees kookboek gekocht en Italiaans gekookt, voor het eerst van haar leven. Verrukkelijke spaghetti en lasagne waarvan ik 3 maal moest opscheppen. De avond was geweldig hartverwarmend en tijdens het afscheid was ik echt geroerd. Esther had cadeaus voor mijn hele gezin gekocht en een speech voorbereid (met kaart, zie foto) waarin ze me, namens Nepal, dankte voor mijn inzet. Ietwat overdreven misschien maar zo gemeend en met zoveel waardigheid gebracht dat ik het bijna niet droog hield. Wat een fantastische, waardige en trotse mensen heb je hier toch. Bij terugkomst thuis rond 22.30 uur lag iedereen al te slapen, op papa na dan, die keurig op me had zit wachten met Kalou de hond natuurlijk. Voelde me weer 17 jaar en terugkomend van een date met een vriendinnetje waarop ik verliefd was. Kan net als toen ook nu niet slapen en lees mijn Annapurna boek maar uit.